‘IK WIL NIET BIJ DE PAKKEN NEERZITTEN’

Op weg naar een klant kwam thuiszorgmedewerkster Maya Arrias (64) met haar fiets in de bevroren sneeuw ten val. Ze liep blijvende schade aan haar onderbeen op en raakte arbeidsongeschikt. FNV Letselschade regelde een schadevergoeding voor haar.

‘Let niet op de rommel’, zegt Maya Arrias. ‘Binnenkort wordt een aangepaste keuken geplaatst.’ Sinds Maya in 2017 met haar fiets uitgleed in de sneeuw, beweegt ze moeilijk en kan ze niet langdurig staan. Echtgenoot Glen Chitaroe (64), haar steun en toeverlaat, schuift Maya’s stoel aan en haalt koffie.

Het was nog donker toen thuiszorgmedewerkster Maya eind 2017 rond zes uur ’s morgens naar haar klant fietste. Er lag sneeuw, haar fiets slipte, ze kwam ongelukkig terecht. ‘Ik dacht dat ik alles gebroken had’, vertelt ze. Wegwerkers belden de ambulance. Accountmanager Glenn, op weg naar zijn werk, keerde direct om toen het ziekenhuis hem belde. ‘Ik schrok me kapot.’

Veertien pinnen

Al gauw bleek het om een gecompliceerde breuk van het scheen- en kuitbeen te gaan. Ook het enkelgewricht was beschadigd. Maya: ‘Ik ging in het gips. Met morfine hebben ze me rustig gehouden. Na een week ziekenhuis verminderde de zwelling en kon ik geopereerd worden. Veertien titanium pinnen en platen zijn in mijn linkeronderbeen gegaan. En toen begon de ellende pas echt.’

Glenn, die Maya aanvult als het om de chronologie gaat, vertelt hoe het titanium werd afgestoten en zijn echtgenote continu ontstekingen had. ‘Elke keer moest ze worden opgenomen om via een infuus antibiotica te krijgen. Ook toen de titanium pinnen waren verwijderd, bleef de wond ontsteken. Pas na de derde operatie, eind 2019, is het beter gegaan.’ Maya laat haar onderbeen zien en wijst hoe de plastisch chirurg gezonde huid over de wond heeft getransplanteerd. ‘We zijn die chirurg eeuwig dankbaar.’

Onwel op de snelweg

Maanden lag Maya in een bed in de woonkamer. De fysiotherapeut kwam aan huis. De thuiszorg deed de wondverzorging. Vanwege corona kon Glenn veel thuiswerken. ‘Omdat Maya niets kon, had ze continu hulp nodig’, zegt Glenn over de zware tijd toen hij werk en zorg moest combineren. ‘Ik ben een binnenvetter’. Hij vertelt hoe hij van alle stress begin 2020 onwel werd. Op de A16. In de spits. Op de linkerbaan. ‘Ik voelde dat ik weggleed. Gelukkig is het me gelukt de vluchtstrook te bereiken. Toen ik weer helder werd, ben ik gewoon doorgereden naar mijn werk.’

Letselschadetraject

Na twee jaar ziektewet werd Maya Arrias ontslagen. Tot re-integratie binnen en buiten Laurens, de zorgorganisatie waar ze 35 jaar in dienst was, bleek ze vanwege het letsel niet in staat. Line Visser van FNV Letselschade vertelt dat de werkgever ten behoeve van het personeel een dienstrittenverzekering had afgesloten. ‘De schade ten gevolge van het ongeval is verhaald op deze verzekeraar. Mijn Maya heeft ernstig blijvend letsel opgelopen, waar forse beperkingen uit voortvloeien. Uiteindelijk is het gelukt om een goede regeling te treffen, waardoor Maya zich geen financiële zorgen meer hoeft te maken.’

Vierde operatie

‘Ze is een pitbull, die niet meer loslaat’, zegt Glenn over Line Visser. ‘Zonder haar vasthoudendheid hadden we dit nooit bereikt.’ Maya’s leed is nog niet geleden. Een vierde operatie is nodig om de enkel vast te zetten en zo de pijn te verlichten. Maya: ’Na die operatie kan ik mijn voet niet meer afwikkelen en ga ik nog moeilijker lopen.’

Dat ze niet meer kan werken, fitnessen, dansen en tuinieren heeft ze na sombere tijden weten te accepteren. Glenn: ‘It’s your destiny’. Maya: ‘Ik wil niet bij de pakken neerzitten.’